Hwyl fawr 2009 - helo 2010

Hwyl fawr 2009 - helo 2010

Un degawd (o fy mywyd) yng Nghymru



Fel y flwyddyn a degawd yn dod i ben, yr wyf yn meddwl am fy deng mlynedd mi oeddwn i’n byw yng Nghymru. Wrth edrych yn ôl, mae'r amser wedi mynd heibio yn gyflym iawn. Mae’n ymddangos fel blwyddyn neu ddau yn ôl pan dathlais y mileniwm newydd gyda Susanne a Michael, ffrindiau o Ogledd yr Almaen - a phryd rydym yn coginio pryd o fwyd yn y cegin Miss Nans Jones yn Melrose Avenue lle roeddwn yn aros am sbel.

Pan oeddwn i'n dal yn y Brifysgol yn Göttingen yn yr Almaen, penderfynais fy mod eisiau i ddod i Gymru i fyw. Mi oeddwn i hoffi y wlad, hoffi ieithoedd. Roeddwn eisiau newid! Roeddwn i wedi bod yn ymweld Cymru bob blwyddyn am wyth mlynedd, dysgu Cymraeg ac mi oedwn i ddod o hyd i fflat da a gwaith da. Rhan fwyaf o bobl yn symud gyda'u gwaith neu oherwydd eu bod eisiau priodi mewn gwlad arall-ond symudais yn unig allan o frwdfrydedd. Mae gen i ffrind o'r Almaen, Bonn a ddweud y gwir, a symudodd i Gymru hanner y flwyddyn cyn i mi. Anke.

Yn gyntaf, y fflat nad oedd mor hawdd, neu y swydd. Es i Goleg Trefeca cyntaf lle arhosais am wyth wythnos i helpu y wardeiniaid gyda thasgau curatorial. Wnes i gyfarfod wraig a ddywedodd hi oedd y llety ddelfrydol i mi, yn ganolog ac nid yn rhy ddrud yng Nghaerdydd.

Mi oeddwn i weithio ar gyfer mis arall yn y swyddfa yn yr Eglwys Bresbyteraidd Cymru cyn i mi wedi dechrau yn gweithio yn St Ffagans, amgueddfa awyr agored. Roeddwn i'n byw mewn tŷ caplaniaeth yn Cathays, sydd oedd taith gerdded saith munud da i Orielau ac Amgueddfeydd Cenedlaethol Cymru, ac nid oedd yn bell i gerdded i ganol y ddinas. Es i nofio a sawna i'r gwesty Hilton, i'r Theatr Shermans a oedd gerllaw, y brifysgol, bistros a thafarndai. Mi oedd popeth mor ganolog. Hyfryd! Mwynheais y cyfan. Yr unig peth gyda tŷ caplaniaeth oedd ei bod yn swnllyd iawn yno gan nad oedd y ffenestri gwydr sy'n dda. Roedd hi'n ffordd brysur, ar hyd Ffordd y Gogledd. Roeddwn yn seiclo yng Nghaerdydd ym mhobman, hyd yn oed i Llanisien, Sain Ffagan bob dydd ac yn ôl. Mi oedd y daith beic i Sain Ffagan yn braf iawn oherwydd ei fod ar hyd llwybr yr afon Taf, gan fynd heibio Eglwys Gadeiriol Llandaf, weithiau aroshais am Cappuccino mewn tŷ goffi braf yn Llandaf Stryd Fawr, ymlaen i feicio trwy Fairwater, wedyn ar “countrylane” bach hyd cyrraedd Sain Ffagan. Yn aml, roedd hi'n bwrw glaw, ond yr ymarfer i mi eu cadw heini ac yn eithaf fain.



Ar ol tri mis yng Nghaerdydd, yn anffodus, ges i ddamwain beic. Mi oedd hyn yn newid popeth i mi. Roeddwn yn rhuthro drwy Caeau Pontcanna a llithro ar y llwybr gwlyb yn y glaw. Roeddwn mewn poen am tua dau fis cyn i mi cael sgan MRI ei wneud gyda BUPA: oedd yn dangos dau disgiau prolapsed ddifrifol. Roeddwn i wedi cael ffisiotherapi yn yr Almaen achos mi oedd y system iechyd (NHS) yng Nghaerdydd yn hynod anodd. Mi oeddwn i ddod i adnabod y rhan fwyaf o'r chiropracters da yng Nghaerdydd ar y pryd, oeddwn i ffwrdd yn sâl yn aml dros flwyddyn cyn iddynt, cefais y sach!





Mi oedd y pris am fflatiau i rhentu yng Nghaerdydd yn uchel iawn o gymharu â fflatiau hardd yn yr Almaen. Mae'r safonau yn is i hyn yr wyf yn ei ddefnyddio i, hyd yn oed am £ 500 y mis. Symudais tua phedair gwaith tra oeddwn yn byw yn y brifddinas Cymru. Yn 2003, symudais i Aberystwyth oherwydd fy mod yn dechrau gweithio yn y Llyfrgell Genedlaethol Cymru yno. Cefais fflat da am £ 550 yn Heol y Wig. Unwaith eto, roedd y sŵn anodd, y tro ma y swn y fyfyrwyr (drunken students). Rwy'n cofio mynd i westai yn Sir Gaerfyrddin neu Sir Benfro ar ddechrau jyst i gael noson o gwsg da. Mi oedd y swydd yn ddiddorol iawn, y rhan fwyaf o bobl yn iawn hefyd. Gwnes i ddisgrifiadau archifol ar-lein am dros dair blynedd. Roedd rhai o bobl yn y llyfrgell yn gyfeillgar iawn, roedd rhai yn rhyfedd. Mi oedd ein rheolwr er enghraifft eisiau i fwynhau ei rôl fel rheolwr yn hytrach na bod yn teamplayer da neu ffrind. Doeddwn i ddim cael caniatáu i yfed coffi wrth y ddesg. Nid oeddwn erioed wedi profi hyn o'r blaen ac fi angen paned o goffi neu de pan fyddaf yn gweithio! Nid ydym yn gweithio gyda'r llawysgrifau gwreiddiol felly nid oeddwn i'n gweld y broblem. Es i Lundain, Caerdydd a Leicester ac i'r cyfandir o Aberystwyth. Mi oedd llawer o ffrindiau rhyngwladol aros yn fy fflat. Symudais i fflat arall yn Queens Road a oedd ychydig yn rhatach. Mi oedd y fflat yn iawn. Mae'r rhan fwyaf o amser cinio es i Ganolfan y Celfyddydau ar gyfer bryd o fwyd neu coffi latte. Rwy'n dal i hoffi awyrgylch i fyny yno ar fynydd Penglais. Fy hoff siopau yn Aber ydy y siopau Polly ar gyfer dillad, sebon, gemwaith ac anrhegion. Roedd hyn yn agos iawn i'r lle mi oeddwn i’n byw. Yn y nos yn aml, ges i bryd o fwyd yn y Caffi Blue Creek, oedd hynny’n arbed amser coginio i mi a oeddwn i'n darllen tra roeddwn i'n aros neu gwrdd â ffrindiau i sgwrsio. Ar y dechrau 2004, fe gwrddais fy nghariad Mark. Rydym wedi bod gyda ein gilydd ers hynny. Roedd tŷ bach gyda fe ym Machynlleth lle i symud i mewn ddechrau 2005 ac mi oedden ni’n prynu Llys Maldwyn yn 2006 ac wedi ei addurno am ddwy flynedd, hen ysgoldy, yr ydym am werthu yn y flwyddyn newydd. Yn 2004, cefais fy llawdriniaeth yn ôl yn yr Almaen. Mae popeth yn iawn gyda fy iechyd nawr. Rwyf wedi dysgu am wir Cymru, y bywyd yma. Mae fy hoff lefydd ydy Aberdyfi Beach, Caerdydd, Sain Ffagan, Llyn peninsula, Sir Benfro. Pan symudais i Gymru nad oedd we 2.0 a dim recession. Doeddwn i ddim yn hoffi yr holl glaw. Mwynheais Caerdydd gorau. Mae llawer yn mynd ymlaen yno. Mi oedd popeth yn brofiad. Blwyddyn a ddegawd newydd dda!